De attention restoration-theorie bewijst dat de natuur de geest scherpt. Jonathan Maas | 137 juni 2011 is Foto: Moodboard Photography/Veer Als hij ’s ochtends op school aankomt, is hij druk. Onrustig in zijn hoofd, wiebelende armen en benen, rommelend met sleutels, pennen en alles waar zijn handen mee kunnen spelen. De oorzaak? De route van huis naar school over dijkjes, langs de Lek en tussen de weilanden door, wordt afgesloten met een stuk industrieterrein. Auto’s, herrie – alles waar de zestienjarige Timo van Hardeveld druk van wordt. Timo heeft ADHD en weet dat sinds een jaar. De remedie: naar buiten, de groentetuin in, die zijn ouders speciaal voor hem hebben aangelegd. Eetbare bloemen, appel- en perenbomen, bramen, druiven. Timo verbouwt er van alles. Het maakt hem rustig, zijn geest wordt ontspannen, zijn armen en benen blijven stil en hij heeft daarna hernieuwde concentratie voor zijn huiswerk. Je hoofd leeg maken door een frisse neus te halen of nieuwe inspiratie op te doen met een boswandeling – je hoeft geen ADHD te hebben om de positieve effecten van de natuur te ervaren. Groen is goed, en we doen er concentratie door op. De Amerikaanse psychologen en filosofen Stephen en Rachel Kaplan,