Karl-Henrik Robert over Ola Altera, die van Zweden een gidsland in groene energie maakte. Andrew Tolve | 113 januari/februari 2009 issue Ola Altera Foto: ministry for enterprise, energy and communication De ommezwaai verraste iedereen, zelfs de mensen die eraan bijdroegen. In 1981 draaide nog negentig procent van de Zweedse elektriciteitscentrales op fossiele brandstoffen, terwijl slechts tien procent gebruikmaakte van alternatieve energiebronnen. In 2001 was deze verhouding volledig omgedraaid: negentig procent alternatieve en tien procent fossiele brandstoffen. Dat betekende twintig procent minder uitstoot van koolstofdioxide. Jaren voordat de meeste mensen zelfs maar wisten dat er een probleem was, had Zweden iets gedaan aan de klimaatcrisis. Hoe kregen de Zweden dit voor elkaar? Zoals bij elke brede sociale verandering, was het niet zozeer te danken aan een specifiek persoon, maar ging het om een specifieke beleidsmaatregel. In 1991 voerde Zweden een carbon tax in die het ten opzichte van ethanol, turf en afval duurder maakte om olie, steenkool en andere fossiele brandstoffen te verbranden. Bovendien vroeg Zweden zijn ingenieurs, politici en milieubeschermers samen te werken om de wijze waarop het land energie gebruikte te veranderen. \'Veel mensen hebben iets opgegeven om dit groene succes te kunnen realiseren\', zegt Ola Altera, de Zweedse