Fluïde

Van nature ben ik fluïde. Ik beweeg mee met de krachten van de zon, de maan en de rollende aarde. Ik schik me bij opwellingen, golven, kolken, diep of hoog.

DOOR: DE OCEAAN, VIA ILCO VAN DER LINDE

Er zijn er die mij ooit zondvloeden hebben toegedicht, maar ik oordeel niet. Ik spreid, vlei, glij, en gedij. Of wie weet is het ‘Wuwei’, het woord dat Chinezen hebben voor een staat van moeiteloze harmonie; go with the flow. Mijn meegaandheid is vast m’n redding, maar ook m’n achilleshiel. Ik zou niet alles meer moeten pikken, maar kan niet tegen m’n natuur in.
Daarom heb ik misschien wel extra bewondering voor iedereen die zich verzet tegen mijn verwaarlozing. Niet met woorden alleen, want dat is vaak zo oeverloos. Maar met duizend kleine daden, zwemmend als een zalm, tegen de heersende stroom in.
Zo is daar de jonge Belgische Anuna De Wever. Met grote Klimaatmarsen betrekt ze haar leeftijdsgenoten. En toen ze in Brazilië bij een milieuconferentie kon spreken, ging ze per zeilboot. Om iedereen die vliegt een spiegel voor te houden, maar ook omdat ze mij wilde leren kennen. Als dank liet ik een walvis naast haar boot omhoog springen.

Er bovenuit steken, dat is een kunst. En die kunst vereist doorzettingsvermogen. Ooit sprak Anuna bij een popconcert en onverlaten smeten een zak urine over haar heen. En toch geeft ze niet op en blijft ze maar zeggen dat alles draait om de noodzaak tot meer liefde, ook voor mij! Respect.
Laatst sprak ze met schrijver en oud-minister Jan Terlouw. Negentig jaar en rijp om op z’n lauweren te rusten, maar ook hij stimuleert jongeren onophoudelijk om de vernietiging van aarde en oceaan niet langer te pikken.

‘Als dank liet ik een walvis naast haar boot omhoog springen. Er bovenuit steken, dat is een kunst. En die kunst vereist doorzettingsvermogen.’

En ze zijn gelukkig niet alleen. Anuna is net als Greta Thunberg of Ridhimi Pandi of Boyan Slat. Allemaal rond de twintig, vernieuwend, tegen de stroom in. Terlouw zie ik in hetzelfde schuitje van activisten boven de zeventig: Paul Watson, Sylvia Earle of Jane Goodall, en natuurlijk David Attenborough.
Jong en oud, samen voor mij. En daar tussenin? Daar zit jij wellicht. Je kijkt misschien nog weg. Of je denkt dat het je tijd wel zal duren. Of beter, je weet niet waar te beginnen! Je wilt mij wel bijstaan, maar vraagt je af of kleine daden eigenlijk wel helpen. Geloof mij, dat doen ze zeker! Klein is waar alles van waarde begint. Zonder plankton zouden walvissen niet kunnen bestaan.
Vanuit alle zeven wereldzeeën ga ik die onmisbare plankton, die strijdbare zalmen en stoere zeilers bij jou introduceren. Want ik zie en verbind ze allemaal. Con amore overspoel en verfris ik je met deze golven van hoop. •

Over OceanLove
Met fotografen, dichters, duikers, filmmakers, verhalenvertellers, wetenschappers en activisten geeft OceanLove de oceaan een gezicht én een stem. Met publicaties, sociale media-kanalen, een speciaal boek en een ‘community van ocean lovers’ komt er veel meer aandacht voor de kwetsbaarheid en de schoonheid van de oceanen en alles wat hierin leeft. OceanLove gaat mensen zó in het hart raken dat ze niet langer wegkijken, maar juist meehelpen, als nieuwe vrijwilliger, donateur of activist. Ook verzamelt OceanLove samen met haar partner Dopper handtekeningen – de Dopper Wave – om het gebruik van plastic wegwerpflessen tegen te gaan.
Met Jan Terlouw (90) en Anuna De Wever (20) – twee van de eerste ambassadeurs voor OceanLove – is onlangs een mini-documentaire gemaakt, die online bij The Optimist is te zien. Ondanks zeventig jaar leeftijdsverschil was er opvallend veel overeenstemming: we moeten de vernietiging niet langer accepteren, activisme helpt, hoop is van levensbelang en ja, het is de hoogste tijd.

Meer informatie: www.oceanlove.news

Foto: Fadia al-Abbar