Brigid Marshall | 111 november 2008 issue Australische \'permaflitsers\' bouwen een stadstuin om in een biologische moestuin. Photo: Nucci Studio Een achtertuin is om in te zitten en je lekker te ontspannen, vinden de meeste stadamensen. Maar Adam Grubb, medeoprichter van Permablitz, ziet in zo’n lapje grond de perfecte bodem voor permacultuur, het ontwerpsysteem voor voedselteelt in respectvolle harmonie met het natuurlijke ecosysteem ter plekke. De non-profitorganisatie met Australische thuisbasis heeft sinds 2006 mening keurig gazonnetje met een bliksemsnelle permaflits omgetoverd tot moestuin of miniboomgaard. Vilma, een 70-jarige El Salvadoriaanse in Danenong, een buitenwijk van Melbourne, was een van de eerste tuinbezitters die zich als proefpersoon aanbood. “We hebben haar achtertuin in een handomdraai getransformeerd tot een prachtige kleine plantage met fruitbomen,” zegt Grubb. “We besloten de dag met bier en een barbecue en niet te vergeten de Permasalsa, de dans die we toen hebben verzonnen.” Sindsdien hebben zich alweer ruim vijftig permaflitsen voltrokken. De eerste paar keer deed slechts een handjevol vrijwilligers al het werk, maar tegenwoordig komen er vaak wel zeventig mensen opdagen, en de groep moet nieuwe aanmeldingen afwijzen. “Je hebt twee soorten mensen die willen meedoen,” zegt de 34-jarige Grubb. “Mensen die dol zijn op tuinieren