Babette Dunkelgrün | 135 maart 2011 \'Het enige wat we goed kennen, is dat wat ons is ontnomen.\' Die woorden sprak Paul Fentener van Vlissingen in 2005 tijdens zijn afscheidsspeech bij de Steenkolen Handels Vereeniging (SHV). Hij dacht het grootste familiebedrijf van het land, waar hij lange tijd topman was, pas echt te kennen wanneer hij met pensioen ging, maar de woorden kunnen evengoed van toepassing zijn op zijn leven zelf. Toen dat binnen anderhalf jaar na het afscheidsfeest abrupt eindigde, stond Fentener van Vlissingen (met een geschat vermogen van meer dan 2 miljard euro) bekend als een van de rijkste Nederlanders, maar ook als weldoener, dichter en filosoof. In zijn biografie probeert journalist Mathijs Smit hem alsnog beter te begrijpen. In Filosoof-miljardair besteedt Smit aandacht aan zowel de ondernemerskant van Fentener van Vlissingen (die daarover eerder een boek schreef, Ondernemers zijn ezels)als de filantropische kant. Die liefdadigheid concentreerde zich op natuurbescherming. Met zijn organisatie African Parks ging hij Afrikaanse wildparken beschermen. Volgens Smit was Fentener van Vlissingen \'veel complexer (...) dan het publieke imago dat hij van zichzelf heeft geschapen\'. Ook na het lezen van deze biografie blijft hij enigszins mysterieus. Niet omdat Smit geen goed werk heeft verricht,