James Geary | 105 april 2008 Hoe ziet uw ideale etentje eruit? Een haute-cuisinediner met mooie wijnen en kaarslicht? Een patatje oorlog bij cafetaria De Vette Hap? Voor Denise Cerreta is het een \"gemeenschapskeuken\" waar de klanten eten wat de pot schaft − geen vast menu dus,\"  is maar net waar de pet van de kok die dag naar staat − en waar ze betalen wat de maaltijd in hun ogen waard is. En dat is precies de eetervaring die ze in 2003 in Salt Lake City, Utah, heeft neergezet met haar One World Café, (oneworldeverybodyeats.com). De maaltijden bij One World zijn allemaal biologisch. \"Omdat de klanten zelf de grootte van hun porties bepalen,\" zegt Cerreta, \"wordt er zo goed als niets verspild.\" Zit je krap bij kas en wil je toch bij One World eten, dan kun je met een uur vrijwilligerswerk afwassen, schoonmaken of in de biologische moestuin werken en een maaltijdbon verdienen. Elke dag wordt er gratis een traditionele Indiase maaltijd verstrekt, bestaande uit rijst en dhal. Cerreta\'s stichting, One World Everybody Eats, wil in elke stad een gemeenschapskeuken hebben. Een eerste stap in die richting is gezet in 2006, toen Brad en Libby Birky, geïnspireerd door One