Spiritualiteit is even echt als een stuk pizza Tijn Touber | 78 juli 2005 issue Ik ben opgevoed door de ‘eerst zien, dan geloven’-generatie. Mijn goede vader was een harde wetenschapper die mijn spirituele vorsingen niet erg kon waarderen. Voor hem telden alleen de feiten: zwart was zwart en wit was wit. Veel mensen denken zo. En waarom ook niet? Het logische, wetenschappelijk denken heeft de afgelopen eeuwen zoveel moois opgeleverd, dat het niet vreemd is dat velen deze manier van denken als de enige waarheid zijn gaan beschouwen. Niet iedereen heeft het in de gaten, maar daarmee is de wetenschap een nieuwe religie geworden. Ze is de maatlat waarlangs alles wordt gemeten, de toetssteen van onze normen en waarden. Ze is het heersende paradigma. Er zijn ook andere paradigma’s. In sommige culturen geldt bijvoorbeeld: ‘eerst geloven, dan zien’. Op een evenement van Ode sprak onlangs de Amerikaanse sjamaandeskundige Alberto Villoldo. Hij vertelde dat de wereld die wij bovennatuurlijk noemen – de spirituele of mystieke dimensie – voor de indianen in de Amazone en Peru helemaal niet bovennatuurlijk is. Voor hen is die wereld net zo reëel als een stuk pizza. Sjamanen begrijpen ook helemaal niet waarom wij het internet