Speel je rol vol overgave Tijn Touber | 81 november 2005 Laatst ontmoette ik mijn oude vriend Bram weer. Bram ken ik nog uit de punktijd, toen we ons best deden om zo min mogelijk te slapen, onze neustussenschotjes zo snel mogelijk weg te snuiven en zoveel mogelijk kicks te beleven. Bram en ik waren net broers. We waren allebei zanger en gitarist en we zouden het allebei helemaal gaan maken in de popmuziek. Maar onze levensstijl vergde zijn tol en om niet vroegtijdig te overlijden, stapte ik na vijftien tropenjaren uit de muziek om mijzelf op ‘het hogere’ te richten. Gezonder en goedkoper dan drugs, en bovendien een veel mooiere high! De meeste punkvrienden vonden het maar soft, zeker toen ik ook besloot om vegetarisch te gaan eten, geen alcohol meer te drinken, niet meer te roken en celibatair te leven. Maar Bram vond het wel interessant en besloot ook meditatielessen te nemen. Na enkele weken was het tot hem doorgedrongen dat hij niet – zoals hij dacht – een rocker was, maar een ziel. Een beetje beteuterd keek hij mij aan om vervolgens de volgende legendarische uitspraak te doen: ‘Ik ben een ziel, maar ik blijf een rocker.’