Jeff Bridges over Jim Channon, die het leger wilde mobiliseren om bomen te planten, waterbekkens schoon te maken en het koraalrif te herstellen. Susanne Sims | 123 januari/februari 2010 issue Het is januari en het is koud vandaag in Kansas, in het hartje van Amerika, met flinke windvlagen en temperaturen onder de min vijftien graden. Waarom verlaat iemand op tropisch Hawaï zijn gerieflijke huis om hierheen te komen? De koffers van Jim Channon zitten vol poppen, maskers en andere spullen om verhalen mee te vertellen, cd’s voor achtergrondmuziek en kleurige viltstiften. Hij staat op het podium van het Command and General Staff College in Fort Leavenworth en praat tegen een groep van honderd legerofficieren, afkomstig uit elf landen en uit diverse afdelingen van het leger. Hij kreeg van de stafchef het dienstbevel om ‘hun harddisk grondig te wissen en hun fantasie te herstarten’. Dat is een kolfje naar de hand van Channon, zelfs hartje winter. Op grote planborden tekent hij een wirwar aan tactische en strategische ideeë n, waarvan de meeste door de groep worden ingebracht. Dan zet hij meeslepende muziek aan en in samenspel ermee begint hij een geanimeerd verhaal, bedoeld om deze toekomstige leiders te betrekken bij hun