Tijn Touber werd verliefd en vraagt zich nu af: Hoe onvoorwaardelijk kan liefde zijn? Tijn Touber | 67 juni 2004 issue Heb ìk weer. Werd ik verliefd. En terwijl ik de vlinders nog in mijn buik voelde, dacht ik: ‘Is dit nou liefde?’ Ik twijfelde een beetje, omdat wijzen ons altijd voorhouden dat echte liefde onvoorwaardelijk is, terwijl ik van alles en nog wat van haar wilde: aandacht, tijd, knuffels, begrip, baby’s. Niet erg onvoorwaardelijk, dus. Maar bestaat onvoorwaardelijke liefde eigenlijk wel? In de woorden van Confucius: ‘Kan er een liefde bestaan die geen beroep doet op haar object?’ Verlang je niet altijd iets terug van ‘het object van je liefde’? Kun je onvoorwaardelijk van een ander houden, als hij of zij jouw liefde niet beantwoordt? Nog niet zolang geleden zou ik ‘ja’ hebben geroepen. Nu denk ik: wat is dat voor liefde? En: wil ik dat eigenlijk wel? Onvoorwaardelijke liefde is veilig, omdat je niet werkelijk openstaat voor ‘het object van je liefde’. Je geeft wel, maar staat niet open om te ontvangen. Je bent niet bereid om je te laten raken, om ontroerd of gekwetst te zijn. Ik dacht: is onvoorwaardelijke liefde niet een beetje laf? Was mijn