\'Gekken en dwazen schrijven hun namen op deuren en glazen.\' Dat zei mijn moeder altijd als ik weer eens met mijn vinger mijn naam had geschreven op de vieze autoruit. Ik herinner mij ook dat ik in een vroeger huis met mijn eerste viltstift op de onderkant van een plankje in een muurkast \'Jurriaan\' schreef. Als ik daar aan terugdenk, vraag ik me af: zou dat er - meer dan dertig jaar later - nog steeds staan? Ik zal u een verhandeling over ijdelheid besparen, maar met deze regels introduceer ik graag deze nieuwe - fotografische - kennismaking. Wat mij betreft met de knipoog van een dwaas. Jurriaan Kamp | 18 januari/februari 1998 issue Met de foto ook een vaste titel voor deze rubriek. Die titel verwijst naar de kern van Ode: de onderstroom. Vaak blijkt dat mensen onze ondertitel \'kroniek van de onderstroom\' mooi vinden maar niet zo duidelijk. Wat bedoelen jullie daarmee? wordt dan gevraagd. Een gruwel voor moderne marketeers, die steevast verkondigen dat het volstrekt helder moet zijn wie je bent. Maar afgezien van het poëtische gehalte - mag dat ook ? - duidt het begrip onderstroom precies waarvoor Ode staat. Op het water zien wij de