Waarom cradle-to-cradle -ontwerpen met materialen die oneindig herbruikbaar of bilogisch afbreekbaar zijn - goed is voor het milieu en bedrijven. Mark Baal, van | NRC maart 2011 Van Gansewinkel zamelt glas en ander afval in om het te leveren als grondstof aan bedrijven die het gebruiken als basis voor nieuwe producten Foto: Van Gansewinkel groep; fotogotrack/dreamstime.com In één van de fabriekshallen van tapijttegel- en kunstgrasfabrikant Desso in Waalwijk laat een lopende band oude tapijttegels één voor één in een machine vallen. Het monotone, raspende geluid van de machine stokt even als er een tegel in valt. De recyclemachine voor oude tapijttegels is de toekomst voor Desso, dat af wil van de bijna dagelijkse aanlevering van tankwagens met hete bitumen (een bestanddeel van aardolie) en vrachtwagenladingen vol rollen garen. Desso wil zijn eigen producten gebruiken als grondstof. De recyclemachine maakt van oude tapijten nieuwe, zodat Desso afval terugdringt en bespaart op grondstoffen. Het is onderdeel van de zogeheten cradle-to-cradle-filosofie: een concept waarin materialen oneindig herbruikbaar of biologisch afbreekbaar zijn. Het is een vernieuwende milieustrategie waar steeds meer bedrijven zich aan committeren. Kort na de aftrap van Desso’s ambitieuze en kostbare strategie in 2008 sloeg de crisis toe. Samen met de markt