143 januari /februari 2012 Praat mee op twitter! Gebruik #dumpsterdiving in je tweet Maarten is niet dakloos. Toch scharrelt hij zo’n drie keer per week zijn maaltijd bij elkaar bij de vuilniscontainers van supermarkten in Den Haag. Voor de 61jarige Maarten, die in een theater werkt, is het afvalsnuffelen een protest tegen de wegwerpmaatschappij – en een aanvulling op de dagelijkse kost. ‘Ik haal vooral brood weg bij de vuilniscontainer’, zegt hij. ‘Het is ongelooflijk hoe veel iedere dag wordt weggegooid.’ Groenten zijn makkelijk te scoren, maar fruit en vlees laat hij liggen. ‘Fruit is vaak aangedaan en vlees is gewoon riskant; je weet niet hoe lang het al uit de koeling is.’ Dumpster diving heet het in Californië, waar deze trend snel groeit. Geldproblemen spelen daarbij een rol, maar het wordt ook gedaan als antwoord op voedselverspilling. Dat probleem speelt niet alleen in Amerika; in Nederland verdwijnt zo’n 35 procent van ons eten in de vuilnisbakken. Dumpsterdiving is in veel gemeentes verboden, afhankelijk van de vraag of het afval als eigendom van de oorspronkelijke eigenaar wordt beschouwd, en of de containers op privégebied staan. De 32jarige Robin uit Amsterdam, die geen vast werk heeft, zoekt al zijn hele leven