Warmte heelt de ziekten van deze tijd Tijn Touber | 87 juni 2006 Gisteren een ritje gemaakt in de metro, waar ik tussen een groep jongens van een jaar of zestien zat. Nu woon ik toch al heel wat jaartjes in Amsterdam, maar ik kon vrijwel niets van hun conversatie verstaan. Het was ook niet echt een gesprek, maar meer het uitstoten van klanken. De paar woorden die ik wél kon verstaan, waren cool en chill. Ze gaven goed weer hoe ze met elkaar omgingen: zo afstandelijk en ongeïnteresseerd mogelijk. Die koele houding wordt ook gereflecteerd in de enorme opkomst van zogenaamde ‘koude ziekten’, die typisch schijnen te zijn voor ons tijdsgewricht. Dit type ziekte verstijft, verkoelt, verkrampt en verhardt en is chronisch, in tegenstelling tot veel ‘ouderwetse’ ziekten. In vorige eeuwen waren de meeste ziekten niet chronisch en ‘koud’, maar acuut en heet. Geen burn-outs, verkalkingen en depressies, maar ontstekingen en koortsaanvallen waren aan de orde van de dag. Om koude ziekten te genezen, is – logisch – warmte nodig. Kanker bijvoorbeeld, verdwijnt in de meeste gevallen als patiënten hoge koorts ontwikkelen. De Amerikaanse arts William Coley ontdekte dat al eind 1800. Ook psychologische warmte heeft een genezend effect.