\'In dit leven zijn we allemaal op doorreis. Maar we verkeren nooit concreet in het voorgeborchte van de hel. Daar kom je alleen terecht op een vliegveld als je vlucht vertraagd is.\' Over magische ervaringen op het vliegveld. Nicholas Lezard | 33 juli/augustus 2000 issue Het voorstel kwam van de adjunct-hoofdredacteur van het tijdschrift New Statesman, een paar maanden geleden. Hij vroeg me een stuk te schrijven tegen de heersende opinie in, waarin ik stelde, dat een vliegveld geen vreselijk oord hoeft te zijn. Ik ben bang dat mijn reactie zowel spontaan als uitgesproken was. Ik zei dat ik van mijn leven nog nooit zo\'n bezopen idee had gehoord, en kwakte de hoorn op de haak. Ik was net terug van een uitputtende reis naar de Verenigde Staten, waar ik - door een combinatie van knulligheid en gebrek aan souplesse bij American Airlines - in Washington mijn aansluitende vlucht misliep en aldus een oponthoud van negen uur moest uitzitten op het vliegveld Dulles. Rondhangen op een vliegveld is nooit fijn. Zeker niet op Dulles (dat ik na een verblijf van een half uur al had omgedoopt tot \'Dullest\', en daar was ik vast niet de eerste mee), negen uur lang.