Boekbespreking. Jurriaan Kamp | 13 maart/april 1997 issue De auteurs komen van totaal verschillende achtergronden. Matthew Fox is een priester die uit de Dominicaanse orde werd verbannen omdat hij zich verzette tegen de institutionele vorm van geloof. Rupert Sheldrake is een wetenschapper, bioloog en biochemicus opgeleid aan de universiteit van Cambridge, een bolwerk van traditionele natuurwetenschappelijke visie. Zijn experimentele werk op het grensvlak van de wetenschap heeft hem inmiddels op rand van verbanning door zijn collega\'s gebracht. Dit boek is dan ook eigenlijk een gesprek tussen twee bannelingen die menen dat de toekomst van de mensheid vereist - in lijn met hun eigen ervaringen - dat de grenzen tussen wetenschap en spiritualiteit worden doorbroken. Zij zien de breuk tussen wetenschap en spiritualiteit als de bron van maatschappelijke ellende en ecologische verwoesting. Het is een boeiende, verkennende dialoog over spiritualiteit, natuur, de ziel, het gebed, rituelen en onderwijs. Daarbij staat steeds de herontdekking van - wat de auteurs noemen - \'een gevoel van heiligheid\' centraal. De titel Natural Grace verwijst naar die zoektocht. Mijn favoriete hoofdstuk is de dialoog over het duister. Daarin begint Sheldrake met de wetenschappelijke uitleg dat duister licht is dat onze ogen niet kunnen zien. Hij stelt