Gastblog door Hilde de Leeuw, Porto Alegre - Precies een jaar geleden zat ik achter mijn laptop en bekeek ontzet het YouTube filmpje van een automobilist die op een groep fietsactivisten inreed. De fietsers demonstreerden juist voor een veiliger fietsklimaat in hun stad Porto Alegre, Brazilië. Ongelooflijk vond ik dit en zag hoe ondertussen de nieuwspagina zich ververste zodat ik meer kon lezen over de Arabische Lente die zich op andere plekken in de wereld voltrok. Eventjes dichtbij, maar al gauw ver weg, niet denkend aan de betrokkenen terwijl ik ʻs avonds met vriendinnen een leuk restaurantje inloop. Het internet, de online wereld, om gemakkelijk in te verdwalen. Je reactie zegt “geplaatst daar en daar zo laat” en je weet, je bent gefopt. De betrokken wereldburger die ik me tijdens de dwaling waande maakt na het uitzetten van de computer plaats voor een onverschillig geworden stadsmeisje. Ben ik dat? Computerend kan ik een heleboel tegelijk aanpakken, maar activiteiten buiten verdwijnen ermee. Wat ik zou moeten, zou kunnen, wat er allemaal te beleven is en te doen, dat zijn vragen en mogelijkheden waarop antwoorden vinden en keuzes maken onmogelijk is vanuit dezelfde stoel. Handiger dus om de dagelijkse realiteit waarin ik