José Bové laat zich door McWorld niet ringeloren. Tijn Touber | 36 januari/februari 2001 issue Voor wie het nog niet wist: José Bové is een held. In het Franse Larzac-gebied hoedt hij schapen, maakt Roquefort en leidt de plaatselijk vereniging van Roquefort-producenten. Iedereen in de streek kende Bové dus al, toen hij en negen vrienden met hun tractors naar het nabijgelegen stadje Millau reden om daar de in aanbouw zijnde McDonald\'s tegen de vlakte te gooien. Toen wist men in heel Frankrijk en ver daarbuiten ineens wie José Bové was. Bové en zijn vrienden waren niet gediend van het met hormonen ingespoten Amerikaanse rundvlees en lieten dat duidelijk merken. Zij waren echter niet de enigen. De Europese Unie verbiedt dit rundvlees, tot groot ongenoegen van de Amerikaanse voedingsindustrie. \'Gelukkig\' hebben we tegenwoordig de WTO om dit soort handelsconflicten op te lossen. Toch? Niet dus, want de WTO kiest nu eenmaal standaard voor vrijhandel. Zo ook in dit geval. De WTO verklaarde de EU weigering om Amerikaans rundvlees toe te laten als onwettig. De EU weigerde echter om overstag te gaan. En dus \'zag de WTO zich genoodzaakt\' de Verenigde Staten toe te staan om het enige ten dienste staande machtsmiddel toe te passen: hoge importbelastingen op onder