Ton Maas | 121 november 2009 Toen de Bosnische producer Dragi Sestic de doodgewaande zigeunerlegende Ljiljana Petrovic uit voormalig Joegoslavië acht jaar geleden na veel speurwerk terugvond in Düsseldorf, waar ze, inmiddels gehuwd met een Duitser, als schoonmaakster werkzaam was, moest hij hemel en aarde bewegen om haar nog één keer de studio in te krijgen. Meteen zette ze met haar peilloos diepe, doorleefde alt op The Mother of Gypsy Soul uit 2002 een nieuwe artistieke standaard neer waarmee andere Balkanvocalisten sindsdien de maat wordt genomen. Na afloop van haar eerste internationale tournee gaf Ljiljana Buttler, zoals ze nu heet, te kennen dat ze alsnog een oude droom in vervulling wilde laten gaan: zichzelf presenteren als jazz-zangeres, met haar eigen idool Ella Fitzgerald als voorbeeld. Toch is Frozen Roses geen jazzalbum geworden. Onder de bezielende leiding van gitarist Miso Petrovic heeft de -Bosnische band Mostar Sevdah Reunion zich geleidelijk losgezongen van haar aloude idioom, de sevdah (het Bosnische levenslied), zodat zij en Buttler elkaar tijdens hun voortdurend verder reikende muzikale omzwervingen steeds bij de hand konden nemen. Hoe subtiel de vervlechting van traditie en jazz op dit album uitpakt, is goed te horen op Buttlers vertolking van Djelem Djelem, het