Hervé This, de Fransman die kookkunst en wetenschap combineert, weet het zeker: zonder liefde wordt het niets. Zijn les: het is niet moeilijk liefde te brengen in de keuken en aan de eettafel. Ode tafelt met hem in Parijs. Elbrich Fennema | 91 november 2006 issue Hij is nog maar net aangeschoven in het Parijse restaurant Gaya, in de Rue du Bac op de linkeroever van de Seine, of Hervé This wijst me op de eerste tekenen van liefde: de vorken liggen met de punten naar beneden. ‘Voor de persoon aan de overkant’, stelt This vast, ‘is dat veel vriendelijker dan aan te kijken tegen die priemende punten.’ Hij complimenteert de ober en heeft nog een suggestie om liefde en gastvrijheid te tonen: duw de onbezette stoelen niet strak tegen de tafels, maar schuif ze een beetje naar achteren en draai ze licht naar de ingang. Zo voelen nieuwe bezoekers zich meer welkom. Het lijkt allemaal weinig verband te houden met het gebied waarop Hervé This zijn internationale faam heeft verworven: de moleculaire gastronomie, het huwelijk tussen wetenschap en voedselbereiding. Al meer dan twintig jaar verricht This onderzoek naar stollingstemperaturen, stabiliteit van emulsies en eiwitstrengen. Zijn ontdekkingen hebben geleid tot