Het was het jaar 610. Een Arabische koopman uit de bloeiende stad Mekka, die wellicht nooit had gehoord van Israëls profeten Jesaja, Jeremia en Ezechiël, had een ervaring die griezelige gelijkenis vertoonde met die van hen. Karen Amstrong | 2 mei/juni 1995 issue Ieder jaar ging de Koeraisjit Mohammed ibn Abdoella met zijn gezin naar de berg Hira vlakbij Mekka om zich gedurende de ramadan te bezinnen. Dit was een algemeen gebruik bij de Arabieren van het schiereiland. Mohammed bad daar tot de Almachtige God van de Arabieren en deelde eten en aalmoezen uit aan de armen die hem gedurende deze geheiligde periode bezochten. Nog maar twee generaties geleden waren de Koeraisjiten nomaden en hadden evenals de overige Bedoeïenenstammen een moeizaam bestaan in de Arabische vlakten. Het was elke dag een zware strijd om te overleven. Tegen het einde van de zesde eeuw waren zij echter geslaagde kooplui geworden en hadden Mekka tot de voornaamste handelsnederzetting van Arabië gemaakt. Zij waren rijker dan zij ooit hadden durven dromen. Maar door hun andere levensstijl kwam een meedogenloos kapitalisme in de plaats van de oude normen en waarden. Mohammed zag dat de Koeraisjiten aan het afglijden waren en zon op een ideologie,