Terwijl de wereld in spanning toekijkt, strijden Kerry en Bush om de gunst van de Amerikaanse kiezer. Jay Walljasper | 69 augustus 2004 issue Je moet bijna zeventig jaar teruggaan in de tijd om Amerikaanse verkiezingen te vinden die net zo dramatisch zijn als die van dit jaar. In 1936 leidden president Franklin Roosevelts voorstellen voor een sociaal plan midden in de crisistijd tot felle politieke debatten over de toekomstige koers van het land. Hoewel gerenommeerde onderzoeksbureaus zijn nederlaag voorspelden, presenteerde Roosevelt vol trots zijn droom van een meedogend Amerika – en hij won in 46 van de 48 staten. Nu kijkt de hele wereld toe, terwijl het land verwikkeld is in een presidentscampagne die minstens zo historisch en heftig is als die van toen. Franklin Roosevelt voerde Amerika in politiek opzicht de twintigste eeuw binnen door te bewijzen dat de mythes van het individualisme van het Wilde Westen niet meer voldeden aan de behoeften van een moderne natie, maar George W. Bush probeert het land weer terug te brengen naar de negentiende eeuw door decennia van hervormingen op het gebied van milieu, arbeid en sociale zekerheid teniet te doen en een ronduit imperialistisch buitenlands beleid te voeren. Gezien vanuit