De stad biedt oneindig veel mogelijkheden voor sociaal contact. Maar de stedeling gaat over het algemeen niet meer dan twintig relaties aan. Te veel contact is te druk en past niet in het tempo van de stad. Stanton P. Newman | 10 september/oktober 1996 issue In het hartje van New York zijn er ongeveer een kwart miljoen mensen aanwezig in een straal van zo\'n tien minuten lopen. Als je hieraan toevoegt dat de technologie ons heeft bevrijd van de geografische grenzen van de stadswijk, biedt de stad ons een ontelbaar aantal mogelijke persoonlijke relaties. Daarom is het zo boeiend dat we een limiet stellen aan het aantal mensen waar we mee omgaan en die we kennen. Het lijkt alsof er een psychologische grens is aan de hoeveelheid mensen waar we mee te maken kunnen of misschien willen hebben, en die derhalve beschikbaar zijn voor sociaal contact. Dit zijn niet de mensen op wie steunen als dierbare vrienden maar lieden die we in onze wereld voldoende kennen om er eventueel sociale contacten mee te onderhouden. Er zijn echter voor de homo urbanus te veel mensen om aandacht aan te schenken. We gaan in de stad gebukt onder een overdaad aan mensen.