De lokroep van het dubbele riet

The Optimist 136 mei 20112011
Ton Maas | 136 mei 2011 Het kan verkeren. Eind jaren zestig, toen de vaderlandse jazzwereld nog in de ban was van de bebop, werd er besmuikt gereageerd op het Amerikaanse kwartet Oregon. Hun lyrische ‘kamerjazz’ met subtiele verwijzingen naar Indiase raga’s stond te ver af van wat de plaatselijke jazzpolitie – met het Amsterdamse Bimhuis als hoofdbureau – destijds wilde gedogen. Op symbolische wijze maakte de groep bij haar eerste Nederlandse optreden in 2000 gebruik van poptempel de Melkweg. Maar tijden veranderen. Het Wolfert Brederode Kwartet, dat enkele jaren geleden gecontracteerd werd door het prestigieuze Duitse jazzlabel ECM, vertoont qua muzikale insteek frappante gelijkenis met de inmiddels vijftigjarige Westcoast-formatie. Wat Oregon tot dusver uniek maakte, is de in de jazz ongebruikelijke, breekbare klank van de hobo. Vanwaar eigenlijk die zeldzaamheid? Vooral omdat – zoals Oregon-rietblazer Paul McCandless me ooit toevertrouwde – vrijwel geen enkele jazzmuzikant er zin in heeft uren per dag te oefenen, enkel om zijn embouchure op peil te houden. Nee, dan is saxofoonspelen heel wat makkelijker. Het Kepera Trio heeft voor zijn eerste cd Levantasy niet alleen een improviserende hoboïst aan de haak geslagen, de heren gaan ook in andere opzichten een stapje verder dan Oregon

Het volledige artikel lezen?

Geen abonnee, maar wil je wel artikelen lezen? Geen probleem. Je kunt losse artikelen kopen via Uhmi. Uhmi is een nieuwe manier om snel en veilig te betalen voor artikelen en direct verder te lezen. Probeer het nu uit en krijg een euro gratis.

Lees met Uhmi voor €0,25 Word Abonnee Log in

Reacties

Geef een reactie