De lijdensweg van Pieter ‘Bor de Wolf’ Omtzigt

Een paar weken na de verkiezingen is politiek Den Haag amper opgeschoten met het formeren van een nieuw kabinet. Het recente gekrakeel doet denken aan een chaotische aflevering van de Fabeltjeskrant. Tijd voor bezinning om positief te blijven: de paasgedachte in Fabeltjesland.

DOOR: BRIAN DE MELLO

Het verhaal

Wat is er gebeurd? Juffrouw Ooievaar heeft per ongeluk een notitie laten slingeren met daarop een onaardige opmerking over Bor de Wolf. Die trok zich oververmoeid terug in het Enge Bos (we weten nu eindelijk dat dit in het oosten des lands ligt), maar hij is nu weer terug in het Praathuis, dat al maanden alleen open is voor afhalen. Leuk detail: onderweg zag hij sympathieke spandoeken met daarop ‘Bor for president’, terwijl hij onlangs nog riep – naar aanleiding van de beukenootjesaffaire – dat we in een bananenmonarchie leven. Ondertussen bereiden Ed en Willem Bever de zoveelste persconferentie voor. Achter de schermen fluisteren OMT-leden Meindert ‘het paard’ Van Dissel en Isadora ‘paradijsvogel’ Koopmans hen allerlei adviezen in. En wekelijks schuiven Meneer ‘de raaf’ Gommers en zijn buddie Gerrit ‘de postduif’ Kuipers aan bij talkshows, om ons te waarschuwen en begrip te tonen terwijl Fabeltjesland nog een tandje extra op slot gaat.

Wij, het publiek, wachten in spanning af tot de rust weerkeert, het grenadinevirus is overgewaaid en de problemen in het land eindelijk voortvarend worden aangepakt. Jawel lieve kijkbuiskinderen, die problemen zijn er genoeg.

In de echte wereld worden journalisten namelijk omvergereden en in de rug getrapt door kerkgangers die vergeten zijn om de andere wang toe te keren. Mij bekruipt het gevoel dat de gemiddelde niet-gelovige tv-kijker die vanavond braaf op de bank naar de Passion staart, meer naastenliefde in zijn of haar pink heeft dan een agressieve kerkganger in Krimpen aan den IJssel of Urk.

Vergeving

Het laat zien dat wij nog een lange weg te gaan hebben voordat we beseffen dat we allemaal voortkomen uit hetzelfde sterrenstof. Pasen is zo’n uitgelezen moment om daar bij stil te staan. In plaats van elkaar aan het kruis te nagelen, zouden we mogen leren elkaar te tolereren, te respecteren en te vergeven. Waarom? Omdat we allemaal mensen zijn. Iemand anders vergeven is jezelf vergeven. Zelfs juffrouw Ooievaar moeten we vergeving schenken. Was het handig wat ze deed? Nee. Professioneel? Nee. Menselijk? Ja.

In de kerk van het optimisme denken we graag in oplossingen. Dat begint meestal met aandacht en vertrouwen, en het eindigt met vergeving en vooruitkijken. Na een tijdje verrijzen we uit onze duisternis en maken we het beter dan het was.

Knipoog

Tot nu toe heb ik nog geen meneer de Uil in dit verhaal kunnen bespeuren; de persoon die het overzicht behoudt en die met een objectieve blik én een relativerende knipoog het Fabeltjesland koestert. Je zou het leiderschap kunnen noemen. Het goede nieuws is dat zo’n leider in ieder van ons zit, diep van binnen, misschien wat weggestopt. Er rest ons niets anders dan die meneer de Uil in onszelf op te roepen. Door te leren van onze fouten, de waarheid te vertellen, anderen met respect te behandelen en… door optimistisch te blijven. Dan blijft Bor in het Praathuis zijn goede werk doen en hoeft hij niet meer te wanhopen in het Enge Bos.

Daarom voor nu: oogjes dicht (doe aan zelfreflectie), snaveltjes toe (hou je in op sociale media) en slaap lekker (relax, morgen is een nieuwe dag, een nieuwe kans om het beter te doen).