Geweldloze actie verdreef dictators, maar is het ook in staat oorlogen te keren? Tijn Touber | 81 november 2005 Niet alle media komen met slecht nieuws uit oorlogsgebieden. Het Britse blad New Internationalist (augustus 2005) signaleert zelfs een positieve ontwikkeling: een nieuwe golf van geweldloze burgerinitiatieven. Steeds meer mensen melden zich vrijwillig aan bij niet-regeringsgebonden organisaties als Nonviolent Peaceforce en Peace Brigades International om deel te nemen aan een geweldloos vredesleger. In tegenstelling tot de vredescorpsen van de Verenigde Naties vallen deze legers niet onder enige nationale, religieuze of politieke autoriteit, waardoor zij neutraal opereren. Hun voornaamste taak bestaat eruit begrip te kweken tussen strijdende partijen, zodat deze hun conflicten zelf kunnen oplossen. Daarnaast brengen zij de gevolgen van oorlogsgeweld in kaart, beschermen burgers en burgerdoelen en verzorgen vredesonderwijs. Klinkt dat soft en hippieachtig? Vergeet het maar! De meeste deelnemers aan vredeslegers zijn bepaald geen moraalridders die principieel tegen geweld zijn (en daar graag een jointje bij roken). De nieuwe lichting actievoerders is vooral pragmatisch en komt eenvoudigweg uit op geweldloosheid als de beste strategie om vrede te bereiken. Soft zijn ze al evenmin. Het Amerikaanse blad Peace Power (zomer 2005) bericht over geweldloze acties van groepen als Voices of