Met het vrijhandelsverdrag MAI is geen enkele regering straks nog baas in eigen huis. David Jonckheer | 19 maart/april 1998 issue Het is de mythe van de moderne tijd: de globalisering van de economie is een autonoom proces. Een natuurlijk fenomeen vergelijkbaar met het wisselen der seizoenen: onmogelijk om te beïnvloeden of te controleren en niet aan te ontsnappen. In werkelijkheid wordt economische globalisering grotendeels geïnitieerd en gecontroleerd door intergouvernementele organisaties en wettelijk vastgelegd in internationale overeenkomsten. Vrijhandelsverbanden als Nafta (Noord-Amerika), EU (West-Europa) of Asean (Zuid-Oost Azië) dienen met name ter bevordering van de internationale stroom van geld en goederen en beperken de autoriteit van nationale regeringen om deze stroom te reguleren. Het nieuwste vrijhandelsverdrag - de MAI (Multilateral Agreement on Investments) - waarover de 29 leden van de Organisatie voor Economische Samenwerking en Ontwikkeling (Oeso) op dit moment onderhandelen zal de globale economie nog dichterbij brengen en de invloed van nationale regeringen op hun economisch beleid verder beperken. Het verdrag wil multinationale investeerders en bedrijven het recht geven om ongelimiteerd bedrijven, hulpbronnen en andere bezittingen te kopen, verkopen of verplaatsen. Om dit te bereiken stelt het verdrag alle lokale, regionale, nationale en ook internationale wetten en regelingen buiten werking