Een thema – waarbij de woorden aarde, grond en roots centraal staan – inluiden met een verhaal over activistische kunst, lijkt misschien vreemd. Maar een kennismaking met het kunstwerk ‘Living Aleppo’ van Saskia Stolz brengt alles samen. Over wat één persoon kan doen om het verschil te maken en mensen te verbinden. Ongeacht hun roots, de grond waar ze elkaar treffen of hun bestemming op aarde. Negen jaar oorlog. Op 15 maart 2011 begonnen de protesten van de Syrische bevolking en we hebben veel verhalen voorbij zien komen in alle media, ook in The Optimist. Verhalen over hoe mensen massaal hun vertrouwde grond verlieten en hun heil elders zochten, op zoek naar een veilige plek op aarde. De vluchtelingencrisis is nog niet voorbij, maar het einde van de burgeroorlog komt in zicht. Het verwoeste Aleppo wordt langzaam maar zeker heropgebouwd, de eerste inwoners zijn inmiddels teruggekeerd naar hun roots. Gastvrij Hier in het vreedzame West-Europa kunnen we ons alleen enige voorstelling maken van het oorlogslawaai als tijdens de jaarwisseling het vuurwerk ons om de oren vliegt. Of wanneer geboefte met een plofkraak een geldautomaat om zeep helpt. Daarna keert de rust terug. Kunstenares Saskia Stolz peilde midden in de vluchtelingencrisis