Waarom we geld zijn heilige betekenis moeten teruggeven. Charles Eisenstein | 138 juni 2011 is Tegenwoordig associëren we geld met het profane. Dat is niet zonder reden. Als er al íets heilig is op deze wereld, dan is geld het zeker niet. Geld lijkt de vijand, zoals telkens weer blijkt wanneer de gedachte ‘maar dat kan ik me niet veroorloven’ korte metten maakt met de impuls om vriendelijk en vrijgevig te zijn. Geld lijkt de vijand van integriteit en schoonheid, naar de denigrerende term ‘vercommercialiseren’. Geld lijkt de vijand van elke integere politieke en sociale hervorming, gezien de manier waarop het machtige bedrijfsleven wetgeving doordrukt om zelf een maximum aan winst te maken. Geld lijkt de aarde te vernietigen, kijk maar naar de manier waarop wij omgaan met de oceanen en wouden, ter bevrediging van een hebzucht die geen grenzen kent. Al sinds de dag dat Jezus geldwisselaars uit de tempel verjoeg, voelen we aan dat aan geld iets onheiligs kleeft. Wanneer politici uit zijn op geld in plaats van het algemeen welzijn, noemen we ze corrupt. Begrippen als ‘geld stinkt’ en ‘het slijk der aarde’ spreken boekdelen. Monniken worden geacht zich er verre van te houden: ‘Gij kunt niet