Man zijn is af en toe niet makkelijk. In verschillende fases van mijn leven dacht ik daar anders over. Dat de positie van de man ter discussie wordt gesteld, staat wat mij betreft buiten kijf. Of dit goed of slecht is weet ik niet. Wel is duidelijk dat de man worstelt met die beeldvorming. Maar is dat een worsteling van de samenleving of van hemzelf? Van de twee genders was het de man die het dominantst aanwezig was en bepaalde wat er gebeurde. Dit betekent niet dat vrouwen geen rol hebben gespeeld of belangrijke gebeurtenissen teweegbrachten. Het houdt in dat mannen, of dit nu slecht of goed was, grotendeels de richting bepaalden van de maatschappij. De manier waarop westerse samenlevingen zich ontwikkelden gaf vrouwen de kans om van zich te laten horen en zich meer te laten gelden. Vrouwen vochten voor hun kiesrecht en kregen dit rond 1900. Dit bracht een flinke opschudding teweeg. Het democratische stelsel waarin mannen regeerden kreeg te maken met een hoge dosis gelijke rechten. In de jaren zeventig van de vorige eeuw volgde de tweede feministische golf die zich op veel verschillende aspecten van de samenleving richtte. Denk aan beschikbaarheid van openbare toiletten voor vrouwen