Door Sam Parnia 154 mei/juni 2013 Vlak nadat hij zijn auto door de wasstraat had gehaald, voelde Joe Tiralosi zich opeens niet helemaal lekker. Hij was blij dat zijn dienst – als chauffeur van de legendarische New Yorkse beurshandelaar E.E. ‘Buzzy’ Geduld – erop zat. Maar op deze middag in augustus 2009 was hij nog maar net onderweg naar huis in Brooklyn, toen hij onbedaarlijk begon te zweten. Hij zette de airco van zijn auto in de hoogste stand, maar het transpireren hield niet op. Tiralosi, gehuwd en vader van twee kinderen, was altijd een praktisch ingestelde man geweest, die niet gauw in paniek raakte. Dus besloot hij gewoon door te rijden, in de overtuiging dat hij zich wel weer beter zou gaan voelen. Even later was de pijn onhoudbaar. Hij belde zijn vrouw. ‘Neem geen enkel risico’, zei ze tegen hem. ‘Ga naar het   ziekenhuis.’ Maar hij haalde de volgende kruising niet eens. Zijn vrouw belde een collega, die Tiralosi uiteindelijk aantrof in zijn geparkeerde auto op een straathoek vlak bij Central Park. In allerijl nam hij hem mee naar de eerstehulpafdeling van het New York Presbyterian Hospital. Toen Tiralosi aan de arm van zijn collega naar   binnen strompelde,