Voor veel mensen is het een wenkend perspectief: zelf het land omspitten, inzaaien en oogsten. Maar je eigen voedsel verbouwen is helemaal niet zo goed voor de natuur. Sebastien Valkenberg | 133 januari /februari 2011 Het resultaat van zelfvoorzienend boeren op een ritje naar de supermarkt? Yulia Saponova/Dreamstime.com   Voor veel mensen blijft het een wenkend perspectief: je eigen voedsel verbouwen. Het is de overtreffende trap van biologisch leven. Zelf het land omspitten, dit inzaaien en na enige tijd de triomf: oogsten. Puur natuur – net zoals het vroeger ging, toen er nog geen sprake was van intensieve landbouw, maar iedereen verantwoordelijk was voor zijn eigen lapje grond. Bovendien weet je precies waar je voedsel vandaan komt, wat ondoorzichtig blijft als je het in de supermarkt koopt. Wellicht dat de voldoening van eigen oogst groot is, maar laat je niet in de luren leggen. Verheerlijking van het ouderwetse boeren ligt op de loer. Neem de Nederlandse filosoof Ton Lemaire, die de moderne samenleving stevig bekritiseert. Hij probeert ‘niet mee te doen aan de waanzin van de consumptiemaatschappij’, beweert Lemaire. Hoe het volgens hem wel moet, blijkt niet alleen uit zijn teksten, maar ook uit zijn levensstijl. Hij heeft zich teruggetrokken