Jay Walljasper | 78 juli 2005 issue Wat is er zo slecht aan werk? ‘Door de calvinistische traditie van het “arbeidsethos” – volgens welke je een morele pluim krijgt als je willens en wetens toestaat dat je identiteit wordt ingeperkt door je werkgever – is het speelvermogen van de mens op wrede wijze beknot: letterlijk in een hoek met het stempel “triviaal” gedrukt.’ Wat is er zo goed aan spel? ‘Als je speelt, probeer je volledig in contact te komen met de wereld. Het betekent dat je bewust gebruikmaakt van zoveel mogelijk aspecten van je intelligentie en je talenten.’ Word je van te veel spelen niet lui? Ga je je niet vervelen? ‘Kijk maar naar al die digitale spelers – ik noem ze “Einspelgänger” – met al hun spelletjes, muziek, hacken en open-sourcing, file-sharing en online-activisme, hun weblogs en texting. Zie je luiheid of verveling als je die jonge volwassenen zich daarop ziet storten? Als je spel niet beschouwt als afleiding maar als inspanning, krijg je vanzelf een nieuw model voor een zinvol leven in de postmoderne maatschappij.’ Heeft een speelsere samenleving ook maatschappelijke voordelen? ‘In een samenleving van spelers gaan we op een nieuwe manier producten en diensten maken,