The Optimist
The Optimist is een onafhankelijk opinietijdschrift over mensen en ideeën die de wereld veranderen.
Miljoenen tonnen pure waterstof zijn gevonden onder de grond in Noord-Frankrijk. Dit is een zeldzame vondst, een die zeker zal helpen om de CO2-uitstoot te verminderen.
Ondanks dat waterstof het meest voorkomende element in het universum is, is het bijna altijd gebonden aan iets anders (bijvoorbeeld zuurstof). Diep onder de grond kunnen geologische krachten soms enorme voorraden waterstofgas creëren. Waterstofgas wint men op een vergelijkbare manier als schaliegas. Het verbranden van waterstofgas is echter een stuk duurzamer, de enige directe uitstoot is water. Je kunt het verbranden om vliegtuigen, treinen, zware machines en staalproductie van stroom te voorzien.
Jacques Pironon en Philippe De Donato – van het Nationaal Centrum voor Wetenschappelijk Onderzoek Frankrijk – ontdekten de ondergrondse voorraad. Ze deden metingen in het Lorraine Basin van Frankrijk. Toen hun metingen een percentage van 20 procent waterstof lieten zien, realiseerden ze dat hier iets aan de hand was.
We kennen verschillende soorten waterstofgas, hoewel ze allemaal “hetzelfde” zijn is de manier waarop ze tot stand komen verschillend. Bruine waterstof wordt geproduceerd uit kolenactiviteiten en is dus niet bepaald milieuvriendelijk. Groene waterstof wordt gemaakt door elektrolyse (het splitsen van water) en is aangedreven door hernieuwbare energie. Deze productiemethode is kleinschalig, duur en vergt enorm veel energie.
Daarom is er veel interesse in geologische waterstof, zoals die in Frankrijk is gevonden. Deze waterstof staat bekend als witte of gouden waterstof. Deze naam heeft het te danken aan de eerste keer dat men in aanraking kwam met waterstof. Dat gebeurde in 1987 in Mali. In het dorp Bourakébougou, liep een boormeester brandwonden op nadat een waterput onverwacht explodeerde toen hij over de rand leunde terwijl hij een sigaret rookte. De put werd afgesloten tot 2012, toen een dorpsondernemer het vreemde gas besloot te onderzoeken, dat overdag met een blauwe kleur glinsterde en ’s nachts als gouden stof. Vandaag de dag wordt Bourakébougou volledig aangedreven door waterstof.
Na een in 2018 gepubliceerd artikel over Bourakébougou, haastten wetenschappers en ondernemers zich om waterstofbronnen te vinden en meer informatie te verzamelen. Ze wilden meer weten over hoe het gas zich vormt en waar het gevonden kan worden.
De meeste van die plekken zijn echter heel ver uit de kust of te diep onder de grond om met winst te boren. In het Lorraine Basin van Frankrijk bereiden De Donato en Pironon zich voor om 3000 meter te boren en de potentie voor de extractie van witte waterstof te beoordelen, specifiek om erachter te komen hoeveel er is. Ze schatten nu al dat op die diepte de zuiverheid net zo hoog kan zijn als de putten in Mali.
De twee werken samen met het energiebedrijf La Française de l’Énergie (FDE), dat bestaande putten, apparatuur en operationele licenties heeft over een groot gebied in de regio. Het bedrijf heeft al een aanvraag ingediend om hun schaliegasputten te gebruiken om de witte waterstof te winnen. Als die toestemming er komt, hoeft het bedrijf geen nieuwe putten te graven. Het schadelijke fracking – waar veel chemicaliën aan te pas komen – zal dan niet meer nodig zijn.
Schrijf je gratis in voor onze PositiefNieuwsBrief (1 tot 3 e-mails per week). Uitschrijven kun je ieder moment door op de unsubscribe-link te klikken die onderaan iedere mailing staat.
Reacties