Column: Uit het dal met een doel

Het zijn de hoogtijdagen van onze economie. Als we het CBS moeten geloven, daalt de werkloosheid constant en verdienen we niet alleen meer, maar krijgen we het ook. Wat een contrast met tien jaar geleden toen alles kommer en kwel leek. Bedrijven vielen om, mensen werden massaal werkloos en bij BNR Nieuwsradio vertelde macro-econoom Kees de Kort wekelijks dat we in de economische hel waren beland, zonder uitzicht op verlossing.

Die kwam er wel, en ons verblijf in het vagevuur heeft veel organisaties gelouterd. Niet alleen in financiële of organisatorische zin, maar ook in de kern. Startups zagen hun kans schoon om disruptie te veroorzaken, nieuwe businessmodellen uit te proberen en zinvolle innovaties tot wasdom te brengen. Grote bedrijven vonden zichzelf opnieuw uit. Weet u nog wanneer u voor het eerst WhatsApp ging gebruiken? Of wanneer biologisch eten werd geïntroduceerd bij de traditionele supermarkt? Het bruist nog steeds van veranderingen die soms langzaam, soms in hoog tempo hun plek vinden in zowel uw digitale als in uw metalen boodschappenwagen.

De rode draad in dit alles zou zomaar het begrip ‘purpose’ kunnen zijn. Het besef bij steeds meer organisaties dat hun bestaansrecht meer zou moeten zijn dan het nastreven van nettowinst en shareholder value. Toen wij vier jaar geleden besloten om Purpose Day te helpen opstarten, wisten we dat we op het juiste paard aan het wedden waren. Het paard groeide uit tot een kudde en het ziet ernaar uit dat niemand ze meer kan tegenhouden of afschieten. In volle draf verovert het circulair, duurzaam, sociaal verantwoord, purposegedreven ondernemen de wereld. Terwijl een Zweeds meisje de mensen, die in 1995 een abonnement op de voorloper van The Optimist namen, uitmaakt voor schaamteloos graaiende grijsaards, weten we diep in ons hart dat we op zoek moeten gaan naar de verbinding. Niet alleen tussen generaties, maar ook tussen wereldbeelden. Geen enkele deskundige weet of dat zal resulteren in een economie van beleving, van delen, of van genoeg, of in een universeel basisinkomen; de tijd zal het leren.

Voorlopig richten we ons op de inspiratie die uitgaat van de koplopers en doorzetters. Degenen die niet alleen nadenken over verandering, maar het ook simpelweg doen met een doel. Met oog voor de toekomst, lerend van het verleden en handelend in het heden.

Precies twee jaar geleden maakten we The Optimist in Business. Hierin stond een artikel over de Toekomststoel – de voorganger van de generatietoets. Dit hield in dat we tijdens plannenmakerij en besprekingen over de toekomst, steevast een extra stoel rond de vergadertafel plaatsten. Deze was symbolisch gereserveerd voor de volgende generatie, zodat die ook een stem kreeg. Die stoel mag nog even blijven staan; het liefst aan een Purposetafel. Misschien kan het CBS voortaan liever dit toekomstbestendige meubilair gaan tellen in plaats van het aantal openstaande vacatures. Dan blijven zij en wij nog lang en gelukkig in business.

Deze column verscheen in The Optimist magazine #189 en vond zijn plaats in het zakelijke hart van het blad. Deze editie ligt nu in de winkel én is verkrijgbaar in de webshop.