Creatief onderwijs? Innovatie en overheid gaan niet samen, omdat creativiteit en bureaucratie niet bij elkaar passen. Voor oplossingen en doorbraken is dynamiek nodig. Die vind je op de markt. Dat is het speelterrein van het bedrijfsleven. En daarom zijn het bedrijven die nieuwe ideeën lanceren en invoeren. Geen probleem, zou je zeggen. Als de overheid intussen de spelregels bepaalt, doen beide partijen waarin zij het beste zijn. De overheid zet de verkeersborden neer en bepaalt de maximale CO2-uitstoot van auto’s. Bedrijven ontwikkelen vervolgens de schonere auto’s die aan die eisen voldoen. Dat systeem werkt. En toch is er een probleem. In vrijwel elk gesprek over de toekomst speelt onderwijs een kritieke rol. De wereld verandert voortdurend in hoog tempo en onderwijs moet nieuwe generaties opleiden om de uitdagingen van morgen te kunnen aangaan. Dat vergt onderwijsvernieuwing. Dat woord bestaat. Maar het staat in ambtelijke documenten op ministeries. Want onderwijs is een zaak van de overheid. Zie daar de paradox: de noodzakelijke vernieuwing in het onderwijs moet komen van een bureaucratie die per definitie nauwelijks of niet tot vernieuwing in staat is. \"Een leerkracht met een krijtje voor een schoolbord is gewoon stomvervelend.\" Door deze impasse loopt het onderwijs vrij hopeloos