Hoe ik een bewustere consument werd dankzij het ijs van Ben & Jerry\'s. Ami Domini | NRC-bijlage november 2010 <span> <p><div class=\"embedLeft180\"><div class=\"pic\"><img src=\"/_media/images/mag/_2010-NRC/domini_180.jpg\"/><div class=\"caption\">Amy Domini<div class=\"credit\">Foto: Pak Fung Wong</div></div></div></div></p> <dsl.chapter> <p>Ik geef niet graag mijn leeftijd prijs, maar laten we zeggen dat ik oud genoeg ben om me nog te herinneren dat ik vroeger slechts drie paar schoenen had. Eén paar voor netjes, één paar voor sporten en één paar voor alle andere activiteiten. Tegenwoordig zou dat niet meer kunnen. We komen om in de spullen. De meesten zijn het erover eens dat de behoefte aan spullen afschuwelijke implicaties heeft: het milieu lijdt eronder, mensen gaan er failliet door.</p> <p>In het boek <i>Culture and Consumption</i> introduceert de Canadese antropoloog Grant McCracken het concept van het Diderot-effect, de onbedoelde transformatie die door een simpele aankoop in gang wordt gezet. In een essay beklaagde de Franse verlichtingsfilosoof Denis Diderot zich eens over de armzalige staat van zijn leven nadat hij een chique, rode kamerjas van een bewonderaarster had gekregen. De kamerjas was zo fraai, dat hij zijn rieten stoel moest vervangen door een stoel bekleed met Marokkaans leer. Hij verving zijn bureau en de prenten aan de muur en knapte zijn