Het genot van een softe softdrug. Marion Chaigne | 27 juli/augustus 1999 issue Het hele jaar door kunnen we ons te goed doen aan de heerlijkste chocolade. Bonbons, repen met allerlei verschillende vullingen... Maar weet je wel waarvan je zo geniet? Heb je gemerkt dat de neiging om je hand nog eens naar de \'doos met lekkernijen\' uit te strekken onweerstaanbaar is? Alsof je er steeds meer behoefte aan hebt naarmate je er meer van eet... Zou chocolade soms een drug zijn? Dat is in elk geval de theorie van Henri Chaveron, een Franse professor in de biologie en de toxicologie. \'Chocolade - pure, wel te verstaan - is een bijzonder voedingsmiddel\', constateert hij. Het aroma - geur en smaak die tegelijk worden waargenomen - van chocolade is een bron van direct zintuiglijk genot. Maar chocolade veroorzaakt ook een uitgesteld genotsgevoel, dat wordt toegeschreven aan zijn chemische samenstelling en psychofysiologische werking. Vanwege het \'pseudo-dwangmatige\' gedrag, de \'behoefte\' die chocolade bij sommige liefhebbers doet ontstaan en vanwege de verschillende symptomen na het gebruik, is men aan die farmacologische component steeds meer belang gaan hechten. Het stimulerende effect van chocolade heeft te maken met de in cacao aanwezige alkaloïden (stoffen van plantaardige