Drie maanden geleden zei Charlie de schoolbanken vaarwel. In tegenstelling tot zijn vrienden heeft hij geen enkel idee welk werk hij ambieert en een studiehoofd heeft hij niet. Zijn lenige dromen geven hem geen enkele aanwijzing. Het liefst leest hij boeken, zoals nu, met zijn rug tegen de oude eik in de diepe tuin van zijn ouders. Zijn benen opgetrokken, zijn net iets te lange donkere krullen wapperend in de wind. DOOR: CECILE KOOPS ‘Je moet echt wat oppakken, Charles.’ Zijn vader komt thuis uit zijn werk en kijkt hem ernstig aan. ‘Waarom loop je geen stage hier in het dorp om te zien of iets je bevalt?’ Geërgerd valt het boek uit zijn handen. Hij hijst zijn slanke lijf overeind terwijl een oceaan aan desinteresse hem dreigt op te slokken. ‘Okay, okay.’ Met grote slungelige passen loopt hij het huis door de keuken binnen. De kruidige geuren van het eten dat zijn moeder klaarmaakt, bereiken zijn neus als voorbode van een memorabele maaltijd. In zijn slaapkamer boven op zolder checkt hij op de site van de regionale krant wat er in de omgeving zoal voor hem te doen is. Een advertentie om bijles Frans te geven, lijkt hem op