David Korten over geldexpert Charles Eisenstein Marco Visscher | 123 januari/februari 2010 issue Charles Eisenstein denkt de hele tijd aan geld. Niet dat hij er meer van wil. Hij wil juist minder geld, en dan vooral minder in de vorm van rente. Eisenstein, die wiskunde en filosofie studeerde aan de universiteit van Yale, gelooft dat rente een oneindige cyclus van schuld op gang brengt, die weer leidt tot een onverzadigbare behoefte aan economische groei. ‘Als ik voedsel verbouw en het aan jou geef, en jij past op mijn kinderen terwijl ik op het land werk, dan tellen economen dat niet als economische bedrijvigheid’, legt hij uit. ‘Maar als ik mijn voedsel op de markt verkoop en jij een kinderopvang opent, dan groeit de economie. Mensen staan onder druk om hun niet-monetaire “cadeau-relaties” om te zetten in goederen en diensten.’ Eisenstein wil die druk verminderen en vriendelijkheid weer de plek geven die zij verdient: boven geld. Hij gelooft dat de zogeheten ‘cadeau-economie’ van Mali ons een hoop kan leren. Dit West-Afrikaanse land heeft een lange traditie van het verplicht en wederkerig schenken van cadeaus; als je een cadeau ontvangt, moet je ook een cadeau geven, hoewel niet noodzakelijk aan de persoon