Wat betrokken filmmakers ons hebben te vertellen. Luke Disney | 91 november 2006 issue Als je het tegenwoordig hebt over ‘geëngageerd films’ heb je het al snel over Michael Moore. De maker van Fahrenheit 9/11 en Bowling for Columbine is inderdaad een prominente vertegenwoordiger van een groeiende lichting filmmakers die zich liever bezighouden met maatschappelijke kwesties ‘die ertoe doen’ dan met louter stuntwerk en zoetsappige komedies. Na de aanslagen van 11 september 2001 is er een tijdlang weinig door hen ondernomen, maar inmiddels heeft ook de elite van Hollywood zich bekeerd tot de maatschappelijk bewuste cinema. Producenten en acteurs van topniveau, onder wie George Clooney (Syriana en Good Night, and Good Luck, beide uit 2005), Steven Spielberg (Munich, 2005) en de onverbeterlijke Oliver Stone (World Trade Center, 2006), beklimmen de barricaden van celluloid om een internationaal publiek te verheffen met hun politieke boodschappen. Als Hollywood aan boord stapt, mag je ervan uitgaan dat de commerciële slimheid niet wordt losgelaten wanneer een film een maatschappelijk gevoelig thema aansnijdt. Dat blijkt ook uit het opmerkelijke financiële en publicitaire succes van Brokeback Mountain uit 2005, Ang Lees visie op homoseksuele gevoelens binnen de stoere cowboycultuur, en de onverwachte filmhit Der Untergang van Oliver