Amber Chand helpt ambachtsvrouwen in oorlogsgebieden door hun producten te verkopen. Andi McDaniel | 92 december 2006 Toen Amber Chand 21 was, nam ze een beslissing die haar leven ingrijpend zou veranderen – en het leven van talrijke anderen. Ze was met haar familie uit Oeganda verdreven door de dictatuur van president Idi Amin. In de Verenigde Staten kwamen ze aan met niets dan hun enorme verdriet om het verlies van hun land. Op dat moment wist Chand dat ze twee keuzes had: ‘De ene was dat ik de rest van mijn leven verbitterd, boos, geruïneerd en rancuneus zou blijven. De andere was dat ik mezelf zou afvragen: wat kan ik hiervan leren? En hoe kan ik dit gebruiken om anderen in de wereld te dienen?’ Als je kijkt naar wat ze sindsdien heeft bereikt, is het niet moeilijk te raden welk pad de nu 48-jarige Chand heeft gekozen. Haar eerste initiatief heette Eziba, een bedrijf dat handwerkslieden over de hele wereld ondersteunde door de verkoop van hun producten via internet. Ondanks aanvankelijk succes, haalde Eziba het niet, maar Chand bleef vastberaden om haar bijdrage te leveren om ambachtsvrouwen in oorlogsgebieden te ondersteunen. Haar nieuwe bedrijf – ze noemt het