Door een verkeerde diagnose kwam Per Janssen op 24-jarige leeftijd in een psychiatrisch centrum terecht. Hij kreeg Haldol als voorgeschreven medicatie. Deze chemische dwangbuis voor mensen met schizofrenie, zorgde ervoor dat hij pas na een jaar weer enigszins kon nadenken. Janssen vertelt hoe hij met de juiste focus het tij wist te keren. Eenmaal opgenomen begon hij zich af te vragen hoe hij in die situatie was beland. De deskundigen konden hem niet vertellen waar zijn ziektebeeld vandaan kwam. Men wist hem slechts te vertellen dat er nog weinig over bekend was, maar dat hij de voorgestelde medicatie zijn hele leven nodig zou hebben. ‘Voor mij klonk dit niet geloofwaardig en ik nam afscheid van de psychiater’, vertelt Janssen. ‘In mijn beleving leken de mogelijkheden op werkgebied echter verdwenen. Ik werd namelijk in een sociale werkplaats te werk gesteld. Dit voelde als een zinloze dagbesteding en het was niet vreemd dat ik met enige regelmaat in conflict kwam met mijn leidinggevende.’ Na een strijd van 27 jaar die zijn leven beheerste en waarin hij met de nodige depressies te maken kreeg, voelde hij zich sterk genoeg om het tij te keren. Allereerst moest hij zien los te breken uit wat