Hoe de kunst van de koolstoflandbouw, waarbij CO2 terug in de grond wordt gestopt, de klimaatverandering kan tegengaan. Jay Walljasper |107 juni 2008 issue Van alle mogelijke oplossingen voor de klimaatverandering is dit wel de meest ongebruikelijke: ‘Eet een lokaal geproduceerde hamburger van op grasland geteeld vee.’ Toch is John Wick bloedserieus als hij dit voorstelt tijdens een vergadering van milieuactivisten en voorstanders van duurzame landbouw op zijn boerderij in Californië. Het is een uiteenlopend gezelschap dat is verenigd in de overtuiging dat de huidige voorstellen om de klimaatcrisis aan te pakken niet ver genoeg gaan. ‘De CO2-concentratie in de atmosfeer is nu 380 deeltjes per miljoen, vergeleken met 280 vóór de industriële revolutie’, merkt Wick op, mede-eigenaar van een boerderij in de heuvels van Marin County, ten noorden van San Francisco. Hij geeft hiermee de uitkomst van een rapport weer dat vorig jaar is uitgebracht door het IPCC, de klimaatcommissie van de Verenigde Naties, de groep die vorig jaar samen met Al Gore de Nobelprijs voor de Vrede kreeg. ‘En zelfs als we vandaag alle uitstoot zouden stoppen, zou het over honderd jaar nog steeds 345 zijn.’ Abe Collins, melkveehouder uit Vermont aan de Amerikaanse oostkust, brengt een idee