Marco Visscher | 126 mei 2010 De vrees dat we afsteven op een overbevolkte wereld is niet nieuw. De angst heeft al geresulteerd in eugenetica, gedwongen sterilisatie en het Chinese eenkindbeleid. Tegenwoordig bepleiten vooral groene activisten maatregelen tegen overbevolking, vanwege de milieudruk. Het nieuwe boek van de Britse wetenschapsjournalist Fred Pearce is daarom verfrissend. In Volksbeving wijst Pearce erop dat mogelijk al binnen een jaar of tien het mondiale vruchtbaarsheidscijfer zal zijn gedaald onder de 2,3, het aantal dat nodig is om de bevolking op peil te houden. Dat betekent dat zo rond 2050 de wereldbevolking – op een piek van 9 miljard (thans bijna 7 miljard) – snel zal teruglopen. Het is een trend die nu al te zien is door heel Afrika, Zuid-Amerika en Azië. In landen als Iran, het centrum van de orthodoxe islam, en Italië, de thuishaven van de katholieke kerk, ligt het geboortecijfer zelfs onder het vervangingsniveau. Lege gebouwen, verlaten akkers en een zeer gering aantal kinderen: dat is de wereld over nog geen honderd jaar. Tot die tijd zullen we moeten proberen de gevolgen van overconsumptie tegen te gaan, die volgens Pearce zorgen voor een overbelast milieu. Is een afnemende bevolking een probleem? Dat