Een boek per dag - een jaar vol inspiratie van Nina Sankovitch bij Uitgever Artemis. Babette Dunkelgrün Sommige mensen mediteren of gaan naar de kerk. Anderen boeken een massage of eten chocola. Nina Sankovitch leest. Voor deze Amerikaanse vrouw uit een Europese immigrantenfamilie betekende lezen vroeger al ontsnapping. Terwijl klasgenoten witte boterhammen aten, vertelt Sankovitch in haar memoire Een boek per dag, moest zij het doen met gesneden paprikaâ??s. Maar als ze voor de duur van een verhaal ontsnapte naar een andere wereld, was ze heel even geen buitenbeentje meer. Een kortstondig genot. Haar eigen verhaal begint wanneer haar zus Anne-Marie overlijdt aan kanker. Wanhopig besluit Sankovitch dat kortstondigheid niet meer voldoet. Ze zal zichzelf moeten troosten met 365 boeken. Lezen verandert van een manier om de leegte te vullen in een tijdverdrijf waarmee Sankovitch zichzelf dwingt stil te zitten met haar verdriet. Ze klampt zich vast aan de leeslijst, die opvalt door haar gebrek aan kieskeurigheid: Murakami en Roth, maar ook Balzac en Camus. Haar levenslessen haalt ze net zo graag uit De aanslag als uit de avonturen van De Kok. De auteur doet op deze manier denken aan iemand uit een boekenclub. Eerst is ze een kennis die