Babette Dunkelgrün | 141 november 2011 â??Doe elke dag een ding waar je bang voor bentâ??, zei ex-First Lady Eleanor Roosevelt eens. Voor sommigen is het een inspirerend citaat, voor Noelle Hancock een levensopdracht. De dertiger staat in een café koffie te bestellen wanneer haar oog valt op deze â??spreuk van de dagâ??. Ze is door de crisis haar goedbetaalde baan als blogger voor een Amerikaanse roddelsite plotseling kwijtgeraakt en met spoed op zoek naar de volgende uitdaging. Maar als Hancock vervolgens in therapie vertelt dat het bord achter de balie haar zo heeft gegrepen, is de psycholoog niet overtuigd van haar motieven. Volgens hem is dit advies geen simpel recept voor bezigheidstherapie tijdens haar vers verworven werkloosheid. Hij ziet angst als een verzamelnaam voor alles wat ze tot nu toe liever vermijdt: spreken in het openbaar, afspraken buiten de deur, meningsverschillen. De schrijfster, wier sociale leven een boel te wensen overlaat, hoopt in de woorden van haar therapeut meer â??daadkrachtâ?? te ontwikkelen. Misschien is bungeejumpen inderdaad niet alleen een manier om hoogtevrees te overwinnen, maar sijpelt haar daadkracht door naar andere aspecten van haar leven. Zodra het besluit is gemaakt, begint haar â??angstjaarâ??, waarin ze de confrontatie aangaat met