Recensie The Sibling Society Rob Soetenhorst | 10 september/oktober 1996 issue Worden we ooit volwassen? Een thema dat past bij een eeuw waarin de jeugd is bewierookt als nimmer te voren. Die onvolwassenheid vormt het thema van Robert Bly\'s boek The Sibling Society waarin cultuurpessimisme overheerst. De Amerikaanse maatschappij - zoals Bly die ziet - wordt gekenmerkt door volwassenen die nooit zijn volgroeid en kinderen die zijn gedwongen te jong volwassen te worden. Een maatschappij waarin gezagsverhoudingen ontbreken waardoor een totaal gebrek aan verantwoordelijkheidsbesef is ontstaan. De televisie brengt aan die maatschappij de doodsteek toe. Er zijn geen rolmodellen meer en we gaan langzaam naar de verdoemenis toe. Bly heeft een snuifje van Spengler\'s Untergang des Abendlandes meegekregen en dat in een modern Amerikaans jasje gestoken, met dank aan de taal van de adventiebureaus en de showwereld. Als voorbeeld mag gelden zijn eerste zin: \'Toen Elvis zijn pelvis ritmisch liet deinen in de Tommy en Jimmy Dorsey show, verloren alle Amerikaanse ouders op één avond hun kinderen\' - en dan te bedenken dat Jimmy Dorsey in die tijd, 1956, beroemd was door zijn klassieker: On the sunny side of the street. The Sibling Society is een hoogst eenzijdig boek. Als