Ode aan Emily Avenson, Aubel, België Neem me mee! Ik ben helemaal alleen en op zoek naar een nieuw thuis... Misschien kan ik bij u terecht? De roep van een kleurige bos bloemen om een nieuw thuis tovert bij veel mensen een glimlach op het gezicht. En dat is precies wat Emily Avenson wil bereiken. Toen ze in haar tuin in het Belgische Aubel, net onder de Limburgse grens, te veel bloemen had om in de woonkamer te zetten, bedacht de geboren Amerikaanse dat ze die ook op pleintjes en parkbankjes kon achterlaten met een kaartje eraan. Op haar website houdt ze bij waar de boeketten zijn geplaatst en geeft ze vinders de kans te reageren. Inmiddels hebben meer dan duizend mensen in ruim twintig landen haar voorbeeld gevolgd om Lonely bouquets weg te geven. De reacties zijn vrolijk of ontroerend. Avenson kreeg laatst een gedicht van een vrouw die haar bloemen had gevonden. Ze was aan het herstellen van een ziekte en liep op krukken. ‘Ze schreef hoe de geuren en kleuren van de bloemen haar vleugels gaven’, zegt Avenson. ‘Zo’n reactie geeft mij ook weer een glimlach.’ Avenson wil haar website uitbouwen tot een online-ontmoetingsplek waar de bloemschikkers