Membraantechnologie kan een kwart van Nederland van energie voorzien. Tijn Touber | 94 maart 2007 issue Daar staat hij dan: het prototype van de revolutionaire membraantechnologie die een doorbraak in groene stroom kan ontketenen. Het lijkt allemaal zo simpel: drie bakjes met water (één met zoet water, één met zout water en één waarin ze samenkomen), enkele filters, een dynamo en een vliegwiel. En dan gebeurt het wonder: de kraantjes worden opengedraaid, het water vermengt zich, vloeit door de membranen (fijne filters) en... het vliegwiel gaat draaien. Cees Buisman, wetenschappelijk hoofd van het Nederlandse watertechnologie instituut Wetsus en hoogleraar biologische kringlooptechnologie in Wageningen, kon zijn ogen niet geloven toen hij het vliegwiel zag draaien, die eerste keer. ‘Het is ongelooflijk dat je stroom kunt opwekken door niets anders te doen dan zoet en zout water met elkaar mengen!’ Buisman zag de praktische toepassingen direct voor zich: ‘In een land als Nederland stroomt per seconde 3300 kubieke meter zoet water de zee in. Op die plaatsen kun je met deze technologie minstens 1 megawatt elektriciteit per kubieke meter per seconde energie opwekken. Dat betekent dat je ruim 3000 megawatt aan stroom kan leveren. Dat is voldoende voor ongeveer een kwart van